INTERVIEW met het inspectieteam van de Gewestelijke Huisvestingsinspectie
Om de naleving van de normen opgelegd door de Brusselse Huisvestingscode te garanderen, beschikt de directie Gewestelijke Huisvestinginspectie (DGHI) over drie inspectiecellen met inspecteurs en architecten die controleren of een huurwoning conform, veilig en gezond is. Een ontmoeting met Samira Assassi, inspectrice, David Van Geertruye, architect en celcoördinator, en Thierry Billiet, verantwoordelijk voor de begeleiding van de onderzoekscellen.
Van links naar rechts: BILLIET Thierry, ASSASSI Samira, Van GEERTRUYE David
Wat is de rol van de inspectiecellen?
Assassi: “De inspectiecellen van de DGHI voeren woninginspecties uit. De inspecteurs en architecten controleren daarbij of de woningen voldoen aan de minimale veiligheids-, gezondheids- en uitrustingsvereisten. Onze missie bestaat eruit om te strijden tegen de verhuur van onfatsoenlijke tot zelfs onbewoonbare woningen, vaak tegen buitensporig hoge huurprijzen.”
Billiet: “Maar hun rol is ruimer dan het uitvoeren van inspecties. Ook de hele administratieve verwerking van de dossiers behoort tot hun taken, van het plannen van een bezoek tot het schrijven van brieven voor een huurverbod of het afleveren van een conformiteitscontroleattest.”
Assassi: “En het spreekt voor zich dat de inspecteur ondertussen het aanspreekpunt is voor verhuurders en huurders. Dit betekent heel wat contacten per mail, telefoon en per post.”
Van Geertruye: “Een van de onderzoekscellen heeft een bijzondere rol die zich focust op ernstige overtredingen van de Huisvestingscode, bezoeken op eigen initiatief en de controle van woningen met een verhuurverbod. Deze cel onderhoudt nauwe contacten met de gemeenten en wijkagenten.”
Hoe gebeuren de controlebezoeken?
Assassi: “De inspecteurs bezoeken de woning meestal met z’n tweeën. De huurder moet aanwezig zijn of iemand machtigen om de deur te openen. De verhuurder wordt uitgenodigd voor het bezoek maar zijn aanwezigheid is niet verplicht. We bezoeken ook leegstaande woningen, bijvoorbeeld als de huurder het pand verlaten heeft omwille van een klacht. We adviseren ook de verhuurders over hoe de vastgestelde gebreken te herstellen voor de toekomstige herhuisvesting in hun huurwoning.”
Van Geertruye: “De inspecteurs beginnen met het maken van een plattegrond van de woning en het nemen van foto’s in de woning en de gemeenschappelijke delen van het gebouw om een algemeen beeld te krijgen van de verschillende plaatsen en de vastgestelde gebreken. Ze noteren alle inbreuken op de minimale veiligheids-, gezondheids- en uitrustingsvereisten om daarna een verslag te kunnen opstellen.”
Assassi: “In hun rugzak hebben de inspecteurs verschillende instrumenten om gebreken vast te stellen: een laserafstandsmeter, twee vochtigheidstesters, een multimeter en soms een anemometer. Hun belangrijkste hulpmiddelen zijn echter hun ogen en hun ervaring.”
Billiet: ”De spanning is soms te snijden tijdens een bezoek. Onenigheden tussen verhuurders en huurders kunnen in een conflict ontaarden, waarbij de inspecteurs al hun diplomatieke vaardigheden moeten aanwenden om hun werk in alle sereniteit te kunnen uitvoeren. Aangezien het bezoek ernstige sancties tot resultaat kan hebben, stellen verhuurders zich soms vijandig op en belemmeren ze het bezoek. De inspecteurs moeten niet alleen over de nodige technische bagage beschikken maar ook over uitstekende gedragscompetenties.”
Is jullie beleid enkel repressief?
Billiet: “Natuurlijk niet! Het is ook onze plicht verhuurders te helpen zich bewust te worden van de gebreken in hun woning. Niet alle verhuurders zijn huisjesmelkers, integendeel zelfs. We zijn er ook om hen te begeleiden en hun vragen te beantwoorden. Maar als woningen onveilig zijn, kunnen we natuurlijk niet anders dan hard optreden.”
Van Geertruye: “In onze verslagen beschrijven we niet alleen de gebreken die we hebben vastgesteld maar geven we ook aan welke werken moeten worden uitgevoerd om de woning aan de vereisten te laten voldoen. Soms gaat onze begeleiding zelfs zo ver dat we samen met de verhuurders mogelijke oplossingen bekijken voor een complex conformiteitsprobleem. In bepaalde gevallen zelfs tot een volledige herinrichting van de ruimtes.”
Assassi: “Op verzoek van de verhuurder organiseren we een technische afspraak om samen de gebreken en uit te voeren werken te overlopen en ervoor te zorgen dat de verhuurder alles goed begrepen heeft. Het is in ieders belang dat de woning snel weer aan de vereisten voldoet: dat is een goede zaak voor de verhuurder en voor de eventuele huurder, maar ook voor ons en vooral voor de Brusselse huurmarkt.”
Wat zijn jullie uitdagingen en ambities voor de toekomst?
Van Geertruye: “We willen het werk van onze onderzoekscel die de meest onbewoonbare en onveilige woningen opspoort, verderzetten. We hopen ook meer middelen vrij te kunnen maken om de stelselmatige opvolging te versterken van woningen die niet meer verhuurd mogen worden en te voorkomen dat ze op frauduleuze wijze weer op de huurmarkt terechtkomen. Het aantal klachten zit voorlopig echter op recordhoogte, waardoor we nog niet alles kunnen doen wat we zouden willen.”
Billiet: “Een andere uitdaging is het herzien van de minimale veiligheids-, gezondheids- en uitrustingsvereisten. We hebben al heel wat teksten geschreven, die goedgekeurd werden door de regering. Maar het goedkeuringsproces is nog niet ten einde en we moeten de inwerkingtreding voorbereiden door de verhuurders uitgebreid te informeren over de nieuwe regels. Daar zijn we de komende jaren dus nog wel even zoet mee.”
Assassi: “We verliezen onze missie en onze ambitie nooit uit het oog en dat is de kwaliteit van de Brusselse woningen te verbeteren. Het klinkt wat vreemd om dit te zeggen, maar onze droom is dat Brussel ons niet meer nodig heeft en dat ons stadsgewest én hoofdstad van Europa tot voorbeeld kan strekken in het aanbieden van een degelijke woning aan alle Brusselaars.”
Bekijk ook het videoportret van twee inspecteurs van de Gewestelijke Huisvestingsinspectie die jullie laten zien wat hun functie precies inhoudt: